Feestelijke dagen met jezelf, de titel zegt eigenlijk al genoeg is, gelijktijdig, een schrijnend waarheid geworden in onder andere Nederland en ook andere landen in de wereld. Het zijn uitdagende tijden voor ons allen op planeet aarde en waar we nu als mensheid door heen gaan en alles wat er speelt in de wereld. Van alles wat nu zichtbaar wordt na lange tijd van onderdrukking. Dingen die plotseling verdwijnen uit het dagelijks bestaan.
Ik kwam recentelijk een prachtige tekst tegen geschreven door Jelle Schipper.
Treffend maakt hij in deze tekst voor mij zo mooi zichtbaar, dat de dagelijkse dingen of routines en patronen die we gewend zijn, lang niet altijd dienend zijn in het moment om feestelijke dagen met jezelf te hebben. Sinds ik hem gelezen heb ben ik dagelijks meer bezig met kom maar... aangezien het mij veel gebracht heeft deel ik graag ook deze tekst met jullie.
Als we alles zijn, het gehele universum, hoe kunnen we dan iets Loslaten? Hoe kunnen we dan nog iets ontkennen? Hoe kan iets dan niet zijn zoals het is?
Nou, zoals het universum vernuftig in elkaar zit, zo ook onze beschermings-strategieën. Het idee van loslaten wordt al snel gemaakt tot een doel. Tot een resultaat... het word een boodschap.
Het word een trilling waarmee je zegt, ik wil dat je anders bent dan dat je bent. Ik wil je best even horen, maar alleen maar zodat je daarna weer gewoon kunt doen... Dat we daarna weer kunnen voldoen aan hoe het hoort. Hoe het veilig is. Wat we met elkaar hebben afgesproken.
Maar het is diep invaliderend aan de waarheid, aan wat en hoe het is. Wat er voelt en hoe het wil stromen, welke uiting erbij hoort. Het is gelijk aan als je zegt tegen een Kind dat verdriet heeft, boos is of in angst zit... 'Stil maar'.
Het komt voort uit het idee van er zijn en het goed voor hebben met onze geliefde, maar onderhuids komt het voort uit allerlei zelf ontwikkelde beschermingsmechanismen. Heb je zelf als kind de boodschap gekregen 'huilen is zwak'. Of werd er alleen maar lief tegen je gedaan als je vrolijk deed, of wanneer je verantwoordelijkheid nam. Mocht je alleen maar stoer doen en voor je jongere broertje zorgen, ik geef maar een voorbeeld. Als mens, als ouder schiet dit mechanisme onbewust aan.. zonder dat je het doorhebt... en je zegt: Stil maar...
Het kind hoort alleen wat anders. Het voelt wat anders. Het voelt dat de boodschap is: 'wat ik nu ervaar, waar ik nu expressie aan geef: stil maar... ssst... doe maar niet. Maak dit maar anders, dat is beter voor je.
Het weg willen maken van wat er is, het niet willen/ mogen/ kunnen voelen van de kwetsbare en beangstigende waarheid.. de onveiligheid die met de onbevangen expressie gepaard gaat. Onder de noemer van, ik wil/ moet/ mag dit loslaten. Maar Loslaten bestaat dus niet... Er is alleen maar Toelaten.
Want het voorbeeld geld evenzo hoe we om gaan met onze innerlijke werelden. Ons innerlijk kind. Onze verlangens, behoeftes en dromen... ze staan allemaal onder druk van ons systeem wat zo hard zijn best gedaan heeft om ons te beschermen, dat zo hard zijn best doet om ons te 'bevrijden'... Wat het ogenschijnlijk zo goed voor elkaar heeft... Maar;..... Dient deze jouw werkelijke stroom? is zijn vrijgevochten waarheid en positie wel echt zo levendig en vrij van oordelen, kan hij werkelijk staan voor de diepste waarheid van zijn Wezen?
Is deze manier hoe je tegen jezelf spreekt en jouw meest kwetsbare stukken wat je werkelijk doet stromen in je lichaam, in je verbindingen met vrienden, je relatie en op je werk? Ben je eigenlijk wel in verbinding met jezelf, met je omgeving en met je Missie? Zou het kunnen zijn dat precies in die kwetsbare stukken de energie, de helderheid, de waarheid ligt die je zal dienen in die vrijheid.
Als we alles zijn, dus niks uit ons bewustzijn losgelaten kan worden wat stuur jij nog weg van zijn ware plek? Heb je zicht op hoe jij dat doet? Welk deel in jou mag nog thuiskomen? Want het is niet dat jij zelf iets loslaat, maar wanneer je het toelaat wat nog thuis mag komen, dan krijgt het zijn plek en laat het zijn schreeuw om jouw aandacht los.
Dat voelt dan als loslaten, maar de waarheid is dat je ruimer bent geworden in je bewustzijn. Wanneer jij geen energie meer kwijt bent aan; het bedaren, kalmeren of sussen van een kind wat gewoon gehoord wenst te worden. Het mag rusten nu, wanneer het werkelijk heeft mogen huilen, als het zijn boosheid heeft kunnen uiten. Wanneer het erkend en gezien word door jouw liefdevolle, onvoorwaardelijk ogen... als het gevoeld heeft dat het er mag Zijn.
Ben jij Vrij om te zeggen 'Kom maar...'
Rest mij jullie prachtige en feestelijke dagen met jezelf te wensen want uiteindelijk sta je daar mee op en ga je daar ook mee naar bed. Met veel liefdevolle aandacht. Harts knuffel Erik
Zoek je nog leuke cadeautjes? kijk eens in onze webshop
Feestelijke dagen met jezelf. Heb jij nog behoefte aan inspiratie wil je graag een full cirkel maken kijk dan eens op The Power of your Talent van Rita van Wingerden met haar 28daags programma nodig ze jouw uit om te leven vanuit jou kern.
Motivator, Trainer, Ademcoach, Trainingsacteur
I will be back soon
